Arabeska je stilska umetnička figura u orijentalnoj i islamskoj umetnosti, koja prestavlja sistem ponavljanih geometrijskih figura, koje u sebi sadrže elemente flore i faune, budući da je u Islamu zabranjeno prikazivanje ljudskog tela, a često se javljaju i izreke i citati iz Kurana.
Arabeske su nastale u islamskoj umetnosti početkom VII veka na prostoru današnje Sirije, a tokom XVIII i XIX veka su stigle i u zapadnu Evropu.

Arapi su na prostorima današnje Sirije, Iraka, Irana i Egipta potisnuli Vizantiju i osnovali svoju prvu prestonicu u Damasku, gde se prvi put i javila islamska umetnost.
Vizantijska arhitektura je uticala i na arabesku.

Oblici su se smenjivali od flore, faune i geometrijskih oblika, a evropska umetnost, posebno u oblastima Nemačke i Holandije dodala je još motive glava i maski.

Arabeske se koriste kao dekoracije u ćilimarstvu, arhitekturi, kao i na raznim ukrasnim predmetima za upotrebu (posude za keramiku, predmeti od stakla i metala, odevni predmeti, nakit).
U arhitekturi su se arabeske koristile najviše za ukrašavanje zidova džamija i sa unutrašnje i sa spoljašnje strane.

Što se tiče korišćenje arabeski u rukopisu, najčešće se javlja u obliku povezivanje stilizovanih oblika arabeske sa kaliografijom arapskog pisma